HOMENAXE A VALENTÍN PAZ-ANDRADE, MARTA

Agora eres canzón de alma pechada...

Agora da gaiola non sae a fala.

Agora eres canzón que xa non cantan...

Nin os paxaros nin as rapazas.

Agora eres canzón de lonxe ouvida...

De lonxe ouvida que non se olvida.

Agora eres canzón de orballo e folla...

De sarabia e frío, de neve e chuvia.

Agora eres canzón de ecos na teima,...

Do son do vento nas leiras.

Agora eres canzón que se esgazara...

Que se rompese e quebrara.

Agora eres canzón, arrolo calmo,...

Agora eres canzón que canta alto.

Agora eres canzón de ronda eterna...

De alma pechada, cunha aperta e a porta aberta.